Astrid Verplancke
Bio
Astrid Verplancke (1992°, Kortrijk) studeerde in 2014 af aan het KASK in Gent. In haar werk herken je vaak bonkige figuren met kleine hoofden en lange armen en lijven en geometrische figuren die als mysterieuze elementen in het landschap zijn neergezet. Ze gebruikt het liefst veel verf, ruwe penseelstreken en ongeslepen potloden. Haar ‘creatief geweld’ mocht ze recent inzetten voor twee prentenboeken: ‘Waar zijn de stemmen’ en ‘Vissenkind’. De illustraties die ze voor deze boeken maakte, ademen een meer poëtische karakter uit binnen haar tekenstijl.
Astrid werkt niet alleen als illustrator, maar is ook grafisch ontwerper, schilder, tekenaar en scenograaf.
Foto: Jens Goemaere
Weetjes
In welk seizoen voel je je het beste? Ik hou van de lente. Een frisse dag waar de hemel blauw kleurt en zon door de bomen straalt, kan me enorm ontroeren. Het leven dat na de winter terug adem en kleur krijgt, heerlijk.
In welk boek zou je zelf graag een personage willen zijn? De camionchauffeur uit het boek ‘De Berg’ van Manuel Marsol. Hij gaat even plassen in het bos, raakt de weg kwijt en ontdekt daardoor het wonderbaarlijke van de natuur op die berg. Het is een bijzondere transformerende tocht door de wilde natuur. Als hij weer terugkeert, voelt het alsof hij, voor heel even, iemand anders is geweest.
Wat is je lievelingstekenplek? Ik hou ervan om vroeg op te staan, mijn schragen en legplank ergens neer te planten in huis om daarna, nadat ik al het materiaal mee verhuisd heb, in de ochtendzon aan de slag te gaan. Op een andere plek opnieuw beginnen. Dát vind ik een zalig gevoel.
